الا ای همنشین جان کجایی؟
الا ای هـمـنـشـیـن جـــان کجایی؟
شدم بی درد و بی درمان، کجایی؟
تویی ماوای مـا در هـر دو عـالـم
بـمـاندم بی سـر و سامان، کجایی؟
بیا جانـا، بـیـا کـایـن دل بــبــردی
بـسـی دورم ازآن مستان، کجایی؟
تویی هم مستی و هم خمّ و هم می
تـو ای سـاقـی مـه رویان کجایی؟
همه بـیـمار تو ایـن چـرخ گـردون
تویی این درد را درمان، کجایی؟
ز تـو بـاشــد وجــود کــلّ عـــالــم
تو ای برهـان بی برهـان کجایی؟
حـــدیــث 'کنت کنزا' را شــنــیــدم
بـدیـدم گـنـجـی و پـنهان، کجایی؟
تـویـــی آن آشـنـا و هــمــدم جـــان
نـدارم طـاقـت هـجـران، کجایی؟
دلـی دارم بــه سینه هـمـچـو آتــش
کازآن جانم شده سوزان، کجایی؟
ز خــال و خـطّ خـود بـنـما نـشـانی
الا ای دام طـــــــــرّاران کجایی؟
نـدیـدم یــاوری انـدر هـمـه عــمــر
تویــی هـمـپای بدمستان، کجایی؟
تو آن معشوقه ای بر این دل و جان
نباشم بی تو من یک آن، کجایی؟
بــلـی هــم مــهـربـانـی و رحـیـمـی
تویی آن دلـبـر رحـمـان، کجایی؟
دلا بی خویـشـم و مـسـتور و مستم
رها را جـانـی و جـانان، کجایی؟