الهی بر تو بسپارم جهان را
الهی بـر تو بـســپــارم جـهـان را
تــو بــنما راز ایـن دیــر نـهـان را
تو بر ما کن نظر از رحمت و جود
فــنــا کـن این تن و این خانمان را
بــســوزانــم درآن آتــش کـه دانـی
نــمـــایـان کـــن رخ افـلاکـیـان را
مــن از بــنــد تــنــم آزرده بـاشــم
تـــو بــنــوازم دمــی آوای جان را
هــمــه عــمرم دراین عالم برفت و
نــدیــدم آتــــش کـــرّوبـــیـــان را
درایــن سـوز و گداز آتـش افـروز
نـــدیـدم مــن زمـانی عاشـقـان را
نـظر کــردم دمـی بـر عـالـم جــان
هــمــه آتــش گرفت انظارمان را
الهی آتــش ســیــنــه مــیــافــروز
اگر خواهی بسوزان جسممان را
تــو مــا را از هـمـه عـالم رها کن
درآن وادی بــسـوزان جانمان را
بـه بـندم کـش درآن وادی عشـقـت
بـسـوزان ایـن تن و زندانـمان را