تو دارایی و من بیچارۀ تو

تــو دارایــی و مــن بـــیـــچــارۀ تو                                

                                تــو یکـتایی و من دردانۀ تو

 

تــویــی آرام قــلــب بـــی نــوایـــم                                

                                 تــو طـنّـازی و من حنّانۀ تو

 

تـویـی مـحـبـوب عـقـل عـاشـق من                                

                               مــنـم نعره زنان مـسـتانۀ تو

 

تو جانهامان به لب آوردی ای جان                                

                                مـنـم ای جانِ جـان آوارۀ تو

 

تــویــی در ایـن دل بـشـکـسـته من                                

                                بـه گـوشـم مـیـرسد آوازۀ تو

 

هــمــه جــانـم در ایــن عــالم بماند                                

                                چـو این عـالم بود کاشانۀ تو

 

به صحرای عــدم چـون من درآیم                                

                                 چو مرغی برکنم هر دانۀ تو

 

کــه تــا یکــدم رها گـردم ز بودن                                

                                 بـبـیـنـم روی چــون آلالۀ تو

 

بــیــا مـاوای ایـن قلب حزین باش                                

                                 که گوید هر نـفس دربارۀ تو

 

چــه بــاشــم مــن بـدون همرهیّت                                

                                 تـمــام زلف جان در شانۀ تو

 

تـوباشـی هسـتی ام، جـانم فـدایـت                                

                                 مــنــم آن گــوهــر یکدانۀ تو

 

دل مــارا ازایــن عـــالم رهـا کن                                

                                  که هـسـتـم من گدای خانۀ تو