دل ما جز تو مولایی ندیده
دل مـــا جـــز تـــو مـولایی ندیده
به جـــز آن لـعـل تـو جامی ندیده
الــســتُ گــفــتــی و جــانم ببردی
ز بــعــد از آن دگــر جـانی ندیده
به غیر از لطف تو بر لوح هستی
درایــن دنــیــا ســر یـــاری ندیده
بــجــز جـــام شــکــرخند تو جانا
به دَم خونریز و خونخواهی ندیده
دلــم در بــنــد آن زلــفـــت بمانده
نـــدیــــده دانـــــه ای، دامی ندیده
به دور هــستــی ات دستی فشانده
چـــو تــو طــرّار پـــنــهانی ندیده
نــهـــاده او بــت و بـتـخانه ها را
بــجــز زلـــف تـــو زنــّاری ندیده
نه پــابـسـت دلی گـشته نه چشمی
دمــی جــز کــفـــرت ایمانی ندیده
هــمـه عـالم به یک جرعه می تو
نـــــهـــــاده او کـــه ایــوانی ندیده
رهـــا در بزم بـیــمــاریّ چشمت
یـــکـــی دلـــداده مــهــمـانی ندیده