هم تو نما سوی ما یک نظری جان ما

هم تو نما سـوی ما یـک نــظـری جــان ما                                                

                        گــر تــو رهــایم کـنی، جان برمـانی ز ما

  

آتــشــی انـدر فـکـن در تـف او جـان گـداز                                                

                        تن همه تن را بگیر، این تو و این جان ما

  

جـــان مــرا تــشـنـه کـن بـاز بـه دریا فکن                                                

                        در حــرم کــوی خـود بـاز نـگـر تو به ما

  

گر همه تن جان شویم، جان همه آتش زنیم                                                

                        تـا تـو نـظـر افـکــنـی هـیــچ نـمـانـد ز ما

  

ای کــه نــهانــم تویـی، روح و روانم تویی                                                

                        جـز لب لعـلت کـه شـد سـلـسـله جنبان ما

  

ذرّه ای از لـطـف خـود گــر بـنـمایی به ما                                                

                        تـــاب نــیـارد تــن و ســیـنـۀ در بــنـد ما

  

ور به کمـنـدم کشی یا که بـه مـحمـل بـری                                                           

                        هـیـچ نـگـویـم کـه تـو، هـمانی آن یار ما

  

گر کـه رها لـحظه ای ازسر کوی تو گفت                                                

                                    این همه ازلطف توست، نیست ازین جان ما